Ming Hanedanı
Ming hanedanı, Zhu Yuanzhang'nın 1368 yılında Nanjing kentinde tahta geçmesiyle kuruldu. Ming Taizu olarak adlandırılan Zhu Yuanzhang, tahtta kaldığı 31 yıl içinde feodal monarşi merkezi yönetimini güçlendirmek için hanedanın kuruluşuna büyük katkısı olan vezirleri ve farklı görüşlere sahip olan kişileri öldürerek imparatorluk otoritesini artırdı. Ming Taizu'nun ölümünden sonra torunu Jianwen tahta geçti. Ancak imparator Jianwen, amcası Zhu Di tarafından tahttan indirildi. Zhu Di, kendini Chengzu İmparatoru ilan etti ve 1421 yılında başkenti Beijing'e taşıdı.
Ming hanedanı yönetiminin merkeziyetçiliği güçlendirmesine rağmen, imparatorlarının ya yeteneksiz ya da çok küçük yaşta olmaları nedeniyle hükümet yetkilileri, giderek hadımların eline geçti. Yolsuzluk ve şantaj yapan hadımlar, dürüst vezirleri ezdiler. Ülke, kötü yönetildi, toplumdaki her türlü çelişme alevlendi. Ming hanedanının orta dönemine gelindiğinde bir çok köylü isyanı çıktı, ancak hepsi bastırıldı.
Ming hanedanı dönemindeki tanınmış siyaset adamı Zhang Juzheng, toplumsal çelişmeleri yumuşatmak ve Ming hanedanı iktidarını sürdürmek için reforma başladı. Zhang Juzheng, personel yönetimine çekidüzen verdi, tarım ve dokumacılığı kalkındırdı, ırmakları ıslah etti ve değişik adlar altındaki vergileri birleştirdi. Bu önlemler, halkın yükünü beli ölçüde azalttı.
Ming hanedanı döneminde tarım, daha öncekine göre hayli gelişti; ipek dokumacılığı ve porselen üretimi çok gelişmiş bir düzeye ulaştı; demir madenciliği, bakır dövmeciliği, kağıt üretimi ve gemi yapımı alanlarında da büyük gelişmeler kaydedildi. Ming hanedanı döneminde Çin'in dış ekonomik ve kültürel temasları yoğunlaştı. Tanınmış Çinli denizci Zheng He, büyük filosuyla yedi kez Hint Okyanusu'nda yolculuk yaparak Asya ve Afrika kıtalarında 30'dan fazla ülkeyi ve bölgeyi ziyaret etti. Ancak Ming hanedanının orta döneminden sonra Çin, Japonya, İspanya, Portekiz ve Hollanda gibi ülkelerin saldırısına uğradı.
Ming hanedanı döneminde, meta ekonomisinin gelişmesiyle birlikte kapitalizmin tohumları yeşerdi. Ming hanedanının ilk yıllarında çok sayıda sahipsiz çorak toprak ortaya çıktı. İmparator Ming Taizu, başıboş dolaşan insanlara toprak verdi ve vergiyi indirdi. Bu sayede kendi topraklarında ekim yapan köylülerin sayısı büyük ölçüde arttı. Tütün, tatlı patates, mısır ve yerfıstığı gibi yabancı tarımsal ürünler bu dönemde Çin'de yetişmeye başladı. Bu dönemde porselen ve dokumacılık gibi geleneksel Çin zanaatları yüksek seviyelere ulaştı. Özellikle ipek dokumacılığı sektöründe onlarca dokuma tezgahına sahip manifaktür işletmecileri ve onlar için çalışan "işçiler" ortaya çıktı. Bunlar, Çin'de kapitalizm ilk şeklinin ortaya çıkmaya başladığını gösteriyordu. Ming hanedanı döneminde, mal çeşitlerinin artması ve alışverişin yoğunlaşmasıyla birlikte kaynak ve ürünleri zengin, ulaşımı da kolay olan yerlerde büyüklü küçüklü ticaret merkezleri kuruldu. Beijing, Nanjing, Suzhou, Hangzhou ve Guangzhou gibi işlek kentler ortaya çıktı.
Ming hanedanı döneminde belirli kurallara bağlı kalan "Ba Gu" tarzı makalelerle memurluk sınavı yapılırdı. Uzun romanların popüler olduğu bu dönemde "Bataklık İsyancıları", "Üç Devletin Hikayesi", "Batı'ya Yolculuk" ve "Altın Vazodaki Çiçek" gibi ünlü romanlar yazıldı. Bunların yanı sıra coğrafyayla ilgili "Xu Xiake Seyahatnamesi", tanınmış doktor Li Shizhen'nin "Bencao Gangmu (Şifalı Bitkiler Koleksiyonu)", ziraatçi Xu Guangqi'nin "Tarım Ansiklopedisi", zanaatkar Song Yingxin'in "Tiangong Kaiwu" ve tarih kitabı "Yong Le Ansiklopedisi" gibi ünlü klasik eserler de bu dönemde hazırlandı.
Ming hanedanının son yıllarında topraklar kraliyet ailesinde ve feodal beylerin elinde yoğunlaştı. Hükümet, vergileri günden güne arttırdı, toplumsal çelişmeler gün geçtikçe alevlendi. Toplumsal çelişmelerin yumuşatılmasını arzulayan bazı memurlar ve bilginler, sık sık bir araya gelip siyaset tartıştılar ve hadımlar ile aristokratların imtiyazlarının azaltılmasını istediler. "Dong Lin Partililer" olarak adlandırılan bu kişiler, büyük baskılar altında kaldı. Bu durum, toplumdaki huzursuzluğu daha da artırdı.
Köylerdeki mücadeleler de şiddetlendi. 1627 yılında Shanxi eyaletinde meydana gelen afet sırasında yöneticilerin zorla vergi toplamaları, köylü isyanlarına neden oldu. Onbinlerce köylünün katıldığı isyan ordusunun 1644 yılında Beijing şehrine girmesinden sonra imparator Cong Zhen kendini asarak intihar etti. Böylece Ming hanedanı, devrildi.