Heilongjiang Eyaleti
Heilongjiang
(Heilongciang), Çin’in Kuzeydoğu Bölgesi’nin en kuzeyinde yer alan
yönetim bölgesidir. Kuzeyde ve doğuda Heilong (Amur Nehri) ve Wusuli
(Osuri) nehirleri boyunca Rusya Federasyonu, batıda İç Moğolistan Özerk
Bölgesi, güneyde Jilin yönetim bölgesiyle çevrilidir. Başkenti buz şehri
olarak da bilinen Harbin’dir. Eyalet yüzölçümü 460.000 km², nüfusu ise
38 milyondur.
Coğrafi Konum ve İklim
Heilongjiang
yönetim bölgesi geniş Mançurya Ovası’nın yarıdan fazlasını kaplar ve üç
yanından orta yükseklikte yaşlı sıradağlar uzanır. Orta kesiminde
bulunan çok verimli Songhua Nen Nehri ovasını, batıda Büyük Hinggan
Sıradağları, kuzeyde Küçük Hinggan Sıradağları, doğuda Laoye ve
Zhangguancai dağları kuşatır. En uzun nehri olan Amur’un (Heilong) 1.890
km’lik yukarı ve orta bölümleri uluslararası sınır işlevini görür. En
büyük kolu Songhua Nehri ise başlıca suyolunu oluşturur.
Sert
geçen kışlar 5-8 ay arası sürer. Yazlar kısa olmakla birlikte yağmur
mevsimine denk düştüğünden pek çok yörede ılıman iklim ürünlerinin
yetiştirilmesine olanak sağlar.
Azınlık Nüfus
Eyalet
nüfusun onda dokuzundan fazlası Çinli olmasına karşın, Mançular,
Koreliler, Moğollar, Dağurlar (Dahuer), Ovınkılar (Owenke) başta olmak
üzere 35 farklı etnik grup Heilongjiang’da yaşar. Tibetliler, Ruslar ve
Yakutlar daha küçük toplulukları oluşturur. Yönetim bölgesinin güneyine
dağılmış Mançular en kalabalık azınlıktır. Kültürel bakımdan Çinlilerce
özümlendiklerinden yaşam biçimleri Çinlilerinkini andırır; özellikle
eski soylular ile okumuş kesimler arasında evlilik yaygındır. Sovyet
Devrimi’nden sonra yöreye göç eden pek çok Rus kadını Çinlilerle
evlenmiştir ve daha çok Harbin’de ve Amur Nehri boyunca uzanan
kasabalarda yaşarlar.
Ekonomi
Soya,
mısır, buğday, şekerpancarı ve pirinç, Heilongjiang’da yetiştirilen
önemli tarım ürünleridir. Bölge (Hegang, Shuangyashan ve Jixi) kok
kömürü bakımından zengindir. Aigun’da altın ve Daqing’de petrol vardır.
Heilongjiang
eyaletinde sanayinin gelişmesi, çok sayıda köylüyü özellikle beceri
gerektirmeyen inşaat işlerinde çalışmak üzere kentlere çekmiştir. En
büyük sanayi merkezi ve aynı zamanda bir demiryolu kavşağı olan
Jiamusi’de harman dövme ve ekim makineleri, biçerdöverler, madencilikte
kullanılan makinelerle elektrik ve telekomünikasyon donanımı imal eden
işletmeler vardır. Buarada bulunan Çin’in en büyük kağıt fabrikalarından
birinde hem yurtiçi tüketim hem de ihracat için üretim yapılır.
Jiamusi’nin 70 km kadar doğusundaki Shuangyashan’da kömür, kereste,
inşaat malzemeleri, madeni eşya ve gıda maddeleri üretilir. Eyaletin
ikinci büyük kenti ve eski merkezi Qiqihar’da bir düzineden fazla makine
yapım fabrikası ve son derece gelişmiş bir gıda sanayisi vardır.
Demiryolu,
önce Rusya sonra Japon sömürge döneminde bütün bu bölgelerin çevreye
açılmasını sağladı ve 1949’dan bu yana Heilongjiang’ın değerlendirilmesi
(belki de diğer Çin eyaletlerinden çok daha hızlı olarak) aralıksız
sürdü. Bugünkü yönetim merkezi ve en büyük kent olan Harbin, Kuzey
Mançurya’nın en işlek ulaşım ve iletişim merkezidir. Doğrudan demiryolu
hatlarıyla eski Sovyet demiryolu ağına ve Japon Denizi kıyısına, Güney
Mançurya Demiryolu’yla da Çin ve Kore demiryolu ağlarına ve Büyük
Okyanus kıyısına bağlıdır.
Sanayi
makineleri, tarım tezgahları, tarım makineleri, kimyasal madde, gübre,
dokuma, kereste ve inşaat malzemeleri işletmelerinin bulunduğu bir ağır
sanayi kenti olmanın yanı sıra mühendislik ve uygulamalı bilimler
alanında önemli bir eğitim merkezidir.
Ulaşım
Heilongjiang,
başarılı otoban yapımlarıyla ulaşımın çok elverişli olduğu bir
eyalettir. Örneğin, Harbin merkezde olmak üzere O şeklinde; Daqing ve
Qiqihar’ı, Mudanjiang, Jiamusi, Yichun, Heiher ve Büyük Hinggan Dağları
ile bağlayan K şeklinde ve son olarak da turistik yerleri Çin – Rusya
sınırı ile bağlayan L şeklinde pratik rotalar vardır.
Tarih
Çin’in
kuzeydoğu bölgesi (Mançurya’nın kuzeyi), 19. Yüzyıla değin birkaç ilkel
göçebe kabilesinin gelişmemiş bir bozkır ve ormanlık bir bölgeydi. Amur
Nehri üzerinde 1650’de bir kale inşa eden Rusların 1858’de yeni
ilhaklarla genişlettikleri topraklar üzerindeki egemenliği 1917’ye kadar
sürdü. Sovyet Devrimi’nden sonra Bolşevikler, Çin’e bir dostluk jesti
olarak Mançurya’nın kuzeyindeki özel ayrıcalıklarından vazgeçtiler.
Heilongjiang Mançurya’nın Japonlarca işgaline (1931) kadar Çin
denetiminde kaldı. II. Dünya Savaşı'ndan sonunda Ağustos 1945’te
Japonya’ya giren Sovyet birlikleri daha sonra çekilerek bölgeyi Halk
Kurtuluş Ordusu’na bıraktı.
Turizm
“Doğu’nun
St. Petersburg’u” olarak anılan Harbin, Çin’in en güzel şehirlerinden
biridir. Şehir özgün, Rus ve Avrupa etkileri olan mimarisi ile bilinir.
Harbin’in
ana iş caddelerinden biri olan Zhongyang Caddesi (“Kitaiskaia Caddesi”
olarak da bilinir), 20. yüzyıl uluslararası iş aktivite
koşuşturmacalarının mükemmel bir kalıntı örneğidir. Barok ve Bizans
cepheleriyle, Yahudi tarzı miamri harikalarıyla, küçük Rus fırınlarıyla,
Fransız moda evleriyle, Amerikan hafif yemek servisi geçitleriyle ve
Japon restoranlarıyla 1.4 km uzunluğundaki bu cadde tam bir Avrupa
mimari stiller müzesidir. Yapımı 9 yıl alan ve 1932 yılında tamamlanan
Rus Ortodoks kilisesi “St. Sophia Katedrali”de Daoli’nin bu merkezi
bölgesinde yer alır. Şimdi Harbin’in çok kültürlü mimarisinin bir
vitrini olarak müze haline getirilmiştir.
Eyalette
başka gezip görülmesi gereken yerlerden birisi dünyanın doğal yanardağ
bahçesi olarak da anılan Wudalianchi jeolojik parkıdır. Jingpo Gölü ise
Çin’deki en büyük dağ gölüdür ve muhteşem bir şelaleye (Diaoshui Lou)
sahiptir. Arktik kuşağında yer alan Mohe köyünde ise kuzey ışıklarını
görme şansınız olabilir.
Kültür
Harbin,
bugün hala Ruslar ile olan geçmişinde çok fazla etkilenmektedir. Bir
zamanlar Rus hakimiyetinde olan şehir, şimdi bu ülke ile iyi ticari
ilişkileri olan bir ticaret merkezidir.
Rus
etkisi, Trans-Sibirya Demiryolu’nun bir uzantısı olan Doğu Çin
Demiryolu’nun yapımı ile gelmiştir ve eskiden bir balıkçı köyü olarak
bilinen Harbin, Kuzeydoğu Asya’nın en büyük ticari ve ekonomik merkezi
olmayı başarmıştır.
Harbin yerel mutfağında da Rus etkisi vardır. Harbin’in fırınları ekmekleriyle ünlüdür (yerel dilde Lieba,
ekmek manasına gelen Rusça “kleb” sözcüğünden türemiştir). Bir başka
yöresel ürün olan Harbin sucukları, diğer Çin sucuklarına göre daha
Avrupai bir tada benzer.
Yerel Harbin lehçesi, Rus dilinden gelen bazı kelimelere sahiptir.
Harbin Uluslararası Buz ve Kar Festivali
Harbin,
dünyadaki buz ve kar kültürü kaynaklarından biridir. Coğrafi olarak,
Sibirya’dan gelen soğuk kış rüzgarının etkisinin altında olan Kuzeydoğu
Çin’de bulunmaktadır. Ortalama sıcaklık kışın -16.8 ˚C’dir, -38.1 ˚C
soğuğa ulaşabilir.
Meşhur
“Harbin Uluslararası Buz ve Kar Heykel Festivali” 1985’ten bu yana her
kış düzenlenmektedir. Ocak’ta başlayan ve genelde bir ay kadar süren
Harbin Uluslararası Buz ve Kar Heykel Festivali, Japonya’nın Sapporo Kar
Festivali, Kanada’nın Quebec Şehri Kış Karnavalı ve Norveç’in kayak
festivali ile birlikte, dünyanın en büyük dört buz ve kar festivalinden
biridir.
Bunun
dışında Harbin’de pek çok parkta gerçekleştirilen ‘buz feneri park
turu’ aktiviteleri vardır. Festivaldeki kış aktiviteleri Yabuli Dağ
Kayakları, Songhua Nehri’nde kış yüzmesi ve Zhaolin Bahçesi’ndeki buz
feneri sergisini içerir. Kar oymacılığı ve kar eğlenceleri dünya çapında
üne sahiptir.
Eğitim
Universities in Heilongjiang:
• Harbin Institute of Technology / Harbin Teknoloji Enstitüsü
• Harbin Engineering University / Harbin Mühendislik Üniversitesi
• Heilongjiang University / Heilongjiang Üniversitesi
• Harbin University of Science & Technology / Harbin Bilim ve Teknoloji Üniversitesi
• Harbin Normal University / Harbin Eğitim Üniversitesi
• Harbin Medical University / Harbin Tıp Fakültesi
• Harbin University of Commercial / Harbin Ticaret Üniversitesi
• Northeast Agricultural University / Kuzeydoğu Ziraat Üniversitesi
• Harbin University / Harbin Üniversitesi
• Heilongjiang Institude of Science and Technology / Heilongjiang Bilim ve Teknoloji Fakültesi
• Heilongjiang East College / Heilongjiang Doğu Fakültesi
• Harbin Institute Of Physical Education / Harbin Beden Eğitimi Fakültesi
• Heilongjiang University of Chinese Medicine / Heilongjiang Geleneksel Çin Tıbbı Üniversitesi